Aurreko egunean, azken bi ikasturteei buruzko gogoeta egin genuen, ezohikoak, zalantzarik gabe, eta irakasleen lanean jarri genuen arreta, kontzienteak izanez suposatu duen eta suposatzen ari den esfortzua eta nekea. Gaur, ikastetxeetako bizikidetza eta harremanak hobeto ulertzeko, haurtzaroari eta nerabezaroari begiratu, eta haiei ere aitortu behar diegu egoera horrek ekarri dien eta suposatzen ari zaien ahalegina eta nekea.
Pandemia hasi zenetik, aditu askok iragarri zuten horrek osasun mentalean izan zitekeen ondorioak, batez ere helduen osasunean. Hala ere, gazteenen osasun mentala ez zela kaltetuko zirudien, txikienak denetara egokitzen baitirelako mezuaren ondoren. Eta agian, bai egokitzen dira, denak bezala, nahiz eta horrek ez duen esan nahi gaizki pasatzen ari ez direnik. Badirudi pixkanaka-pixkanaka pandemiaren eta murrizketen beste aurpegia agertzen ari dela: gazteenen artean antsietate eta depresio kasuak, elikadura-nahasmenduak (anorexia) eta praktika autolesiboak besteak beste areagotu egin dira.
Hain egoera larri eta deigarrira joan gabe, gure ikasleek pintzelkada txikiak uzten dizkigute egunero, beren ondoezaren ez hain agerikoak. Horregatik, hemen utzi dizuegu Jon Ziarsolori (Harremanak elkarteko kidea) eta Estitxu Arozenari (bertsolaritzako irakaslea) Argia aldizkariak egindako elkarrizketa. Zuen interesekoa izatea ez ezik, zuen ikasleengana hurbiltzera eta haien mundu emozionalari buruz hitz egitera ere lagungarria izatea espero dugu.
Aizu! zerbitzutik gogorarazi nahi dizuegu zuei laguntzeko eta behar duzuenari buruz aholkatzeko gaudela.